Wie ben ik?

Xandra Schipperheijn

In mijn leven zijn drie rode lij­nen, die ik vroe­ger niet kon her­ken­nen omdat ik zo veel­zij­dig was; ik was altijd ‘op zoek’. Dat (onder)zoekende is één van de belang­rijk­ste rede­nen dat ik nu coach ben — ik was nooit tevre­den met een opper­vlak­kig ant­woord over het leven, ik wilde altijd ver­der kij­ken, en nog ver­der… Nu werk ik met veel ple­zier met deze drie pas­sies: als coach, docent en kun­ste­naar. Ik vind het leuk om te onder­zoe­ken hoe men­sen zich ont­wik­ke­len en hoe ik daar­bij kan hel­pen; als docent ben ik bezig met hoe jonge men­sen leren en hoe school­sys­te­men daar al dan niet aan bij­dra­gen; en als kun­ste­naar houd ik me bezig met teke­nen en kin­der­boe­ken illustratie. 

Mijn ach­ter­grond is heel divers: na de kunst­aca­de­mie, waar ik afstu­deerde als docu­men­tai­re­ma­ker, ont­wik­kelde ik me als video edi­tor en docent audio­vi­su­eel; ik heb tien jaar lang audio­vi­su­ele les­sen gege­ven aan MBO stu­den­ten op het ROC West-bra­bant, waar ik ook jon­ge­ren bege­leidde bij plan­ning, faal­angst en soci­ale vaar­dig­he­den. Daarna ben ik gaan wer­ken als teken­do­cent op de mid­del­bare school en heb ik kunst­work­shops aan basis­school­kin­de­ren gege­ven. Ik heb ver­schil­lende oplei­din­gen en trai­nin­gen gedaan op gebied van coa­ching en mens­kun­dige ont­wik­ke­ling. Ik coach met veel ple­zier jon­ge­ren en vol­was­se­nen en heb daar­naast vorig jaar mijn mas­ter illu­stra­tie afgerond.

In mijn coa­chings­stijl ver­bind ik licht­heid met iets van inten­si­teit en ‘diep­gang’. Ik kan er met veel ple­zier hele­maal zijn voor din­gen die zwaar en moei­lijk aan­voe­len, want tege­lij­ker­tijd vind ik het men­se­lijke daarin altijd hoop­vol en licht. Iemand ver­telde me dat ik ‘spron­ge­tjes’ maak naar onver­wachte invals­hoe­ken waar­door je net even anders kijkt, met een frisse blik. Ver­der krijg ik vaak terug dat je ‘open­har­ti­ger’ wordt van mijn coa­ching en dat er rust van uitgaat.